Mijn Vriend
Je spoorde me aan om huis en haard te verlaten
op zoek naar lang verloren en vergeten vrijheid
de donkere nacht in zonder kompas en lantaarn
maar mijn vriend waar was jij toen wraakzuchtige demonen
mijn nachten teisterden, mijn kussen doordrenkt was van tranen
waar was jij toen mijn voeten verschroeiden in de
verzengende hitte van de woestijn
water opdroogde voor het mijn lippen bereikte
en ik verlaten en eenzaam wanhopig om je riep ?
maar mijn vriend was jij misschien
de ster die knipoogde in de donkere vriesnacht
de vlinder die uitrustte op mijn hand
was jij die golf die liefdevol mijn voeten kuste
of de windvlaag die teder mijn haren streelde?
Zo jij dat was mijn vriend dan dank ik je
omdat je er toch bleek te zijn voor me
toen ik mijn weg terug zocht naar
Mijzelf