Helende Handen
Zo vaak is het tegen me gezegd en ook wel herhaaldelijk dringend gevraagd door mediums : Je weet toch dat je helende handen hebt. Waarom doe je er niets mee? Het antwoord bleef ik altijd schuldig. Iets weerhield me. Vroeg me ook altijd af of ik daar wel goed aan zou doen. Zelf zie ik het leven als een leerschool waar met name de strubbelingen in welke vorm dan ook gelegenheid bieden om als mens wijzer te worden. Jezelf sterker te maken en inzichten te krijgen die maken dat je het leven beter begrijpt en omarmt en daardoor gelukkiger wordt. Toch voel ik me steeds schuldig omdat ik iets niet gebruik of beter gezegd weinig van wat ik toch als een geschenk ervaar en waardoor anderen zich beter of prettiger zouden kunnen voelen.Natuurlijk doe ik dat wel met liefdevolle aanrakingen maar zelden bewust om te helen tenzij het me wordt gevraagd.
Als kind had ik al het gevoel dat geboren te zijn om mensen blij te maken maar door de tijd heen kwam ik erachter dat ik weliswaar op mijn manier een bijdrage kan kan leveren maar dat ieder mens op zich de kracht in zich heeft om zichzelf gelukkig te maken
Veel van mijn goede bedoelde pogingen liepen dan ook op niets uit. Logisch maar soms wel pijnlijk.Vooral als het in je directe omgeving plaatsvindt. Toch blijf ik mijn handen als doorgevende boodschappers ervaren. Ze zijn eigenlijk mijn beste medium om uitdrukking te geven aan wie ik ben en in dit leven wil bewerkstelligen o.a door middel van het maken schilderijen maar met name in het samenwerken met stenen. Samen met oeroude de steen die ik als als levende kennisbron ervaar kom ik zo het dichtste bij mijn kern en ben daardoor in staat beelden te maken die een weerspiegeling zijn van wie ik ben en hoe tegen het leven aankijk.
Ik ervaar dat als een groot geschenk en hoop dat er nog lang gebruik van te mogen maken. Ben er van overtuigd dat ieder mens een dergelijk geschenk in zich draagt. Ieder met een eigen kwaliteit of talent want iedereen is een creator en schept zijn eigen wereld. Mijn grootste wens is dat elk mens dat in zichzelf vindt om zo het leven kunnen ervaren als een prachtige reis waar met name de tocht zelf de meeste vreugde brengt.
Liefs, Marianne oktober 2018